پولشویی چیست و چگونه انجام می‌شود؟

پولشویی یک جرم مالی است که خودش تسهیل‌کننده بسیاری از انواع دیگر جرائم است و در بالاترین سطوح ملی و بین‌المللی مورد پیگرد قانونی قرار می‌گیرد. چرا پولشویی چنین جرم سنگینی است؟ پیامدهای پولشویی گسترده است. پولشویی تأثیر جدی بر یکپارچگی مؤسسات مالی و اقتصاد جهانی دارد. به همین دلیل در این مقاله بر آن شدیم تا به توضیح پدیده پول‌شویی بپردازیم و به مصادیق و راه‌های تشخیص آن اشاره کنیم. با ما همراه باشید.

خرید ارز دیجیتال با ۱۰ هزار تومان!

تو صرافی ارز پلاس میتونی فقط با ۱۰ هزار تومان و با کارمزد صفر، همه ارزهای دیجیتال رو معامله کنی!

همین الان شروع کن

تبلیغات

پولشویی چیست؟

پولشویی فرآیندی است که طی آن یک شخص یا شبکه‌ای از افراد منبع واقعی درآمدهای غیرقانونی را پنهان می‌کنند. این وجوه ممکن است از کلاهبرداری، فساد، قاچاق مواد مخدر یا سایر فعالیت‌های غیرقانونی به دست آمده باشد. هنگامی که طرح‌های پولشویی کنترل نشود، می‌تواند عواقب جدی داشته باشد، بر اقتصاد جهانی تأثیر بگذارد و بودجه‌ای برای خرید و فروش مواد مخدر، قاچاق انسان، مقامات فاسد و غیره فراهم کند. عدم رعایت مقررات پولشویی نیز می‌تواند هزینه‌های گزافی برای بانک‌ها و سایر مؤسسات مالی داشته باشد.

فرآیند پولشویی معمولاً (اما نه همیشه) در سه مرحله انجام می‌شود:

1. تعیین محل پولشویی: در اولین مرحله از فرآیند، وجوه وارد اقتصاد قانونی می‌شود. ممکن است وجوه از طریق یک شرکت قرار داده شود، یا ممکن است پول با واریزی‌های کوچک در یک حساب بانکی قرار داده شود تا تراکنش‌ها مشکوک به نظر نرسند.
2. لایه‌بندی: در مرحله بعد، پول از منبع خود جدا می‌شود. لایه‌بندی می‌تواند شامل مراحل و تراکنش‌ها، نهادها و کشورهای بسیاری باشد، که درک این موضوع را برای نهادهای ضدپولشویی دشوار می‌کند.
3. ادغام: در مرحله ادغام، پول به طور مؤثر شست‌وشو می‌شود و قانونی به نظر می‌رسد. اکنون می‌توان از آن مانند سایر وجوه استفاده کرد.

3 نوع رایج پولشویی چیست؟

سه نوع رایج پولشویی از طریق تجارت نقدی، معاملات املاک و مستغلات و قمار انجام می‌شود. در اینجا کمی بیشتر در مورد نحوه عملکرد توضیحح می‌دهیم.

1. پولشویی تجارت نقدی

برخی از مشاغل مانند رستوران‌ها، خشک‌شویی‌ها، خدمات محوطه‌سازی و ارائه‌دهندگان تحویل کالا عمدتاً از طریق معاملات نقدی فعالیت می‌کنند. سازمان‌های مجرمانه می‌توانند از طریق این نهادها با اضافه کردن سپرده‌های بانکی روزانه، پولشویی کنند. یک رستوران ممکن است 2000 دلار سود داشته باشد، اما آن را در دفتر حساب‌داری 4000 دلار اعلام کند و 4000 دلار در بانک سپرده‌گذاری کند. این اختلاط پول‌های مشروع و نامشروع، پول‌های کثیف را وارد سیستم مالی می‌کند.

2. پولشویی املاک و مستغلات

گروه‌های تبهکار سازمان‌یافته ممکن است پول نقد را برای خرید املاک و مستغلات سرمایه‌گذاری کنند، در نتیجه دلارهای غیرقانونی را به دارایی تبدیل می‌کنند که می‌توانند در ازای پول قانونی بفروشند. این شکاف در طول تاریخ به دلیل فقدان مقررات و حاکمیت در مورد معاملات نقدی در املاک و مستغلات مورد سوءاستفاده قرار گرفته است. تراکنش‌هایی که توسط شرکای شخص ثالث تسهیل می‌شوند، می‌توانند به این معاملات مشروعیت کاذب بیشتری بدهند. بسیاری از کشورها در سال‌های اخیر مقرراتی را برای مبارزه با این نوع پولشویی اتخاذ کرده‌اند.

3. پولشویی قمار

از کازینوهای حضوری و آنلاین می‌توان برای پولشویی استفاده کرد. کلاهبردار با پول کثیف تراشه یا اعتبار می‌خرد، ضرر و برد می‌کند و سپس با پول نقد خارج می‌شود. این باعث می‌شود که پول از طریق کازینو «شست‌وشو» شود و یک سند کاغذی قابل قبول از نحوه به دست آوردن پول از طریق قانونی ایجاد می‌کند. استفاده از نام‌های مستعار/کاربری مختلف در تراکنش‌ها و بازدید از سایت‌ها یا باجه‌های مختلف برای دریافت تراشه‌های نقدی در داخل و خارج، برخی از علامت‌های هشدار در مورد پول‌شویی قمار هستند.

همانطور که ممکن است از این مثال‌ها متوجه شده باشید، نهادی که از طریق آن پول‌شویی می‌شود همیشه در معامله شریک نیست. یک شرکت نقدی ممکن است به سادگی فکر کند که شخصی می‌خواهد به آنها سرمایه‌گذاری پیشنهاد کند. یک دلال املاک ممکن است فقط بخواهد یک ساختمان را به یک خریدار بین‌المللی بفروشد. یک کازینوی معمولی فقط می‌خواهد اطمینان حاصل کند که مهمانانش اوقات خوبی را سپری می‌کنند. اما این همان چیزی است که کنترل و رصد پولشویی را بسیار سخت می‌کند؛ به طوری که کسب‌و‌کارهای جهان به طور ناخواسته درگیر فعالیت‌های مجرمانه می‌شوند.

نمونه‌هایی از جرائم پولشویی

بسیاری از قوانین ملی و بین‌المللی تعریف می‌کنند که طبق قانون چه چیزی جرم پول‌شویی است. به عنوان مثال، قانون درآمدهای حاصل از جرم در سال 2002 در بریتانیا سه نوع جرم پولشویی را تعریف می‌کند:

1. کتمان تخلف: هر زمانی که شخصی اموال مجرمانه را از کشور مخفی می‌کند، تبدیل می‌کند، انتقال می‌دهد یا خارج می‌کند.
2. ترتیب تخلف: هر زمان که شخصی وارد توافقی شود که بداند یا مشکوک باشد که از یک مجرم در کسب، استفاده یا کنترل اموال مجرمانه حمایت می‌کند.
3. جرم اکتساب، استفاده یا تصرف: هر زمان که شخصی خودش اموال مجرمانه را به دست آورد، استفاده کند یا پردازش کند.

مشارکت در پنهان کردن، حمایت یا استفاده از وجوه غیرقانونی، می‌تواند جرم محسوب شود؛ مثلاً فرد بداند یا به سادگی مشکوک باشد که وجوه (یا دارایی‌های دیگر) از طریق فعالیت مجرمانه به دست آمده است. برای اطلاعات بیشتر در مورد قوانین کشور و صنعت خود، بهتر است به دنبال مشاوره حقوقی تخصصی باشید.

اثرات پولشویی چیست؟

پولشویی اثرات اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی دارد. در اینجا فقط چند نمونه آورده شده است.

• پولشویی مؤسسات مالی را از طریق فساد و از دست دادن اعتماد مصرف‌کننده، فرسوده می‌کند. وجود این فعالیت‌ها در داخل مؤسسه نیز این خطر را ایجاد می‌کند که خود بانک یا وام‌دهنده مورد کلاهبرداری قرار ‌گیرد.
• پولشویی، زمانی که کشف نشود، به تداوم جرائم زیرزمینی نیز کمک می‌کند. در ایالات متحده در سال 2017، دو سوم از جرائم زیرزمینی مربوط به قاچاق مواد مخدر و نزدیک به یک سوم دیگر مربوط به سرقت، تخریب اموال و کلاهبرداری بود.
• پولشویی با ایجاد توهم سرمایه‌گذاری در املاک و مشاغل (سرمایه‌گذاری‌های عقیم) که عملاً به نفع اقتصاد کلان نیست، سرمایه‌گذاری را مخدوش می‌کند و رشد اقتصادی واقعی را کاهش می‌دهد.

در مجموع، پولشویی به مشاغل و افراد مولد آسیب می‌رساند و در عین حال به عناصر جنایتکار اجازه رشد می‌دهد.

راه تشخیص پولشویی چیست؟

برای یک مؤسسه مالی، خرده‌فروش یا بسیاری از مشاغل دیگر، شناسایی مشتری یا فروشنده مشکوک نه‌تنها عاقلانه است، بلکه طبق قوانین و مقررات AML ضروری است. در اینجا برخی از علامت‌های هشدار اصلی معرفی شده که به شما نشان می‌دهد به دقت بیشتری نیاز دارید.

• ساختارهای تجاری پیچیده یا ناتوانی در شناسایی مالک واقعی یک کسب‌وکار.
• سابقه تراکنش‌های غیرمعمول، ازجمله تراکنش‌های مکرر با حجم بالا، مدت کوتاهِ ماندن پول در حساب بانکی، یا فروش دارایی‌ها زیر ارزش بازار.
• خرید اقلام با ارزش نامشهود مانند آثار هنری، جواهرات، پایگاه‌های داده، اپلیکیشن‌ها و سایر دارایی‌ها.
• زیان‌های پولی غیرمعمولی که توسط سرمایه‌گذاران مورد سؤال قرار نمی‌گیرد؛ مانند سرمایه‌گذاری در یک سهام در سال بعد پس از زیان سال قبل.
• حجم بالایی از معاملات نقدی؛ از جمله پرداخت حقوق کارکنان به صورت نقدی.

چگونه از ارزهای دیجیتال در پولشویی استفاده می‌شود؟

شبکه اجرای جرائم مالی ایالات متحده (FinCEN) در گزارشی در ژوئن 2021 اشاره کرد که CVC‌ یا ارزهای مجازی قابل‌تبدیل (اصطلاح دیگری برای رمزارزها) می‌توانند به ارز منتخب در طیف گسترده‌ای از فعالیت‌های غیرقانونی آنلاین تبدیل شوند.

جدا از اینکه CVC ها روش ترجیحی پرداخت برای خرید ابزارها و خدمات باج‌افزار، سوءاستفاده آنلاین، مواد مخدر و سایر کالاهای غیرقانونی آنلاین هستند، این رمزارزها به طور فزاینده‌ای برای لایه‌بندی تراکنش‌ها و مخفی کردن منشأ پول حاصل از فعالیت‌های مجرمانه استفاده می‌شوند. مجرمان از تعدادی از تکنیک‌های پولشویی از جمله «میکسرهای ارز دیجیتال» که ارتباط بین دو آدرس ارسال‌کننده و دریافت‌کننده ارز دیجیتال را قطع می‌کنند،‌ استفاده می‌کنند.

طرح‌های دائماً در حال توسعه پولشویی

هدف شماره یک مجرمان، مخفی کردن مؤثر پول با منابع غیرقانونی است. طرح‌های جدید پولشویی همیشه ظهور می‌کنند. بانک‌ها و سایر مؤسسات مالی به نظارت دائمی بر داده‌ها و الگوها نیاز دارند تا طرح‌های جدید را در زمان ظهور شناسایی کنند.

رویکردهای سنتی AML (ضدپولشویی) از پایگاه‌های داده (دیتابیس) مربوطه برای ذخیره داده‌ها استفاده می‌کنند. جست‌وجوی الگوها در داده‌های ذخیره‌شده در جداول، زمان‌بر است و نیاز به کار دستی زیادی دارد. همچنین از دست دادن پیوندهای بین داده‌ها که ممکن است علامت هشدار پولشویی باشد، آسان است. سیگنال‌های سطح پایین در داده‌های شما می‌تواند کلید شناسایی طرح‌های جدید پولشویی باشد.

خلاصه مطلب

پولشویی فرآیند غیرقانونی به دست آوردن مقادیر زیادی پول حاصل از فعالیت‌های مجرمانه، مانند قاچاق مواد مخدر یا تأمین مالی تروریسم است که به نظر می‌رسد از یک منبع قانونی به دست آمده باشد. پول حاصل از فعالیت مجرمانه «کثیف» تلقی می‌شود و پولشویی آن را «شست‌وشو» می‌کند تا تمیز به نظر برسد.

همان‌طور که در این مقاله دیدیم، چندین علامت هشدار وجود دارد که می‌تواند حاکی از فعالیت پولشویی باشد و باید به آنها توجه کرد. برخی از این موارد عبارتند از رفتار مشکوک یا مخفیانه یک فرد در مورد مسائل پولی، انجام معاملات بزرگ با پول نقد، داشتن شرکتی که به نظر می‌رسد هدف واقعی ندارد، انجام معاملات بیش از حد پیچیده، یا انجام چندین تراکنش مختلف با مبالغ بزرگ تا سقف محدودیت تراکنش.