آینده استخراج اتریوم + آیا بعد از اتریوم 2 ماینینگ اتریوم از بین می‌رود؟

اتریوم مدت‌ها است که در مسیر طولانی گذار از الگوریتم اجماع اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) بوده است. علی‌رغم تأخیرهای مکرر، به نظر می‌رسد که تیم توسعه‌دهنده اتریوم در نهایت به این تغییر بزرگ نزدیک شده و اتریوم در سال ۲۰۲۲، رسماً شاهد به‌روزرسانی «ادغام- the merge» خواهد بود. با اجرای به‌روزرسانی ادغام، شبکه اصلی اتریوم به بیکن چین (Beacon Chain)، قلب تپنده اتریوم ۲، خواهد پیوست. اما پس از آن، آینده استخراج اتریوم چه خواهد شد؟ آیا امکان ماینینگ بعد از اتریوم ۲ همچنان وجود خواهد داشت؟ برای یافتن پاسخ این سؤالات، با ما تا انتهای این مقاله همراه باشید.

اتریوم ۲ و آینده استخراج اتریوم

استخراج ارزهای دیجیتال اخیراً به موضوعی بحث‌برانگیز در میان فعالان صنعت کریپتو و نیز قانون‌گذاران تبدیل شده است. اگرچه الگوریتم اجماع اثبات کار یک روش بسیار قابل‌اعتماد و آزمایش‌شده برای حفظ امنیت یک شبکه غیرمتمرکز است، اما مصرف انرژی بسیار بالایی دارد. در واقع، یکی از دلایل اصلی که چین، استخراج ارزهای دیجیتال را ممنوع کرد، فشاری بود که این فرآیند بر شبکه برق وارد می‌کرد. اگرچه برخی استدلال می‌کنند که همه سیستم‌های مالی برای ادامه فعالیت خود به منابع قابل‌توجهی نیاز دارند، اما این نکته را هم نباید فراموش کرد که راه‌های جایگزینی هم برای ایمن‌سازی یک شبکه غیرمتمرکز وجود دارد که انرژی کمتری مصرف می‌کند.

در همین راستا، اتریوم قصد دارد الگوریتم اجماع خود را به مدل اثبات سهام تغییر دهد. این الگوریتم به برق تقریباً صفر نیاز دارد و چندین بلاکچین بزرگ، از جمله کاردانو، چندین سال است که از آن استفاده می‌کنند.

با توجه به اینکه اتریوم با اختلاف زیادی دومین بلاکچین بزرگ است، مهاجرت آن به یک شبکه اثبات سهام، یک مزیت بزرگ برای محیط‌زیست خواهد بود. همچنین، حجم عظیم کار انجام‌شده توسط تیم توسعه‌دهنده اتریوم، به هموار کردن راه سایر بلاکچین‌ها برای اجرای تغییرات مشابه در آینده کمک خواهد کرد. علاوه بر این، انتظار می‌رود که این به‌روزرسانی به کاهش کارمزد تراکنش‌های این بلاکچین نیز کمک کند.

آینده استخراج اتریوم چه خواهد شد؟

با سقوط اخیر بازار کریپتو، استخراج ارزهای دیجیتال، دیگر به اندازه سال ۲۰۲۱ سودآور نیست. با این حال، حتی اگر قیمت اتریوم (ETH) بار دیگر افزایش یابد، با اجرای به‌روزرسانی ادغام و فعال شدن بمب سختی (difficulty bomb)، ماینینگ بعد از اتریوم ۲ عملاً به پایان خواهد رسید. بمب سختی اصطلاحی است که برای نشان دادن افزایش فزاینده سختی ماینینگ اتریوم استفاده می‌شود.

بمب سختی، استخراج اتریوم را اساساً بی‌ارزش می‌کند؛ به این معنی که هر کسی که در حال حاضر اتریوم استخراج می‌کند، یا باید به سراغ کوین دیگری برود (که سودآوری استخراج آنها به میزان قابل‌توجهی کمتر از اتریوم است) یا کارت‌های گرافیکی خود را به نفع استیکینگ (staking) بفروشد.

بسیاری از کارشناسان معتقدند که هنگام تغییر الگوریتم اجماع اتریوم به مدل اثبات سهام، ممکن است شاهد دو سناریوی احتمالی باشیم. در ادامه، هر یک از این سناریوها را بررسی می‌کنیم.

سناریوی اول: استخراج با کارت گرافیکی (GPU) از بین می‌رود.

هر پردازنده گرافیکی که در حال استخراج یک ارز دیجیتال است، به هش ریت کلی آن شبکه کمک می‌کند. از آنجایی که در حال حاضر، پردازنده‌های گرافیکی زیادی در حال استخراج اتریوم هستند، پس از انتقال شبکه به مدل اجماع جدید، ماینرهای زیادی به دنبال بهترین گزینه بعدی خواهند بود. از جمله مهم‌ترین رمزارزهای جایگزین می‌توان به اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic) و ریون کوین (Ravencoin) اشاره کرد. با این حال، بعید به نظر می‌رسد که ارزش هر یک از این کوین‌های جایگزین به اندازه کافی افزایش یابد که بتواند این حجم از هش ریت را بدون از دست دادن سودآوری جذب کند.

شاید این سؤال برایتان پیش آمده باشد که چرا افزایش ناگهانی ماینرها، می‌تواند سودآوری استخراج کوین‌های کوچک‌تر را از بین ببرد. این موضوع به «سختی استخراج» مربوط می‌شود. سختی، مکانیزم نسبتاً ساده‌ای است که تضمین می‌کند بلاک‌ها با نرخ نسبتاً ثابتی تولید می‌شوند. حال اگر هش ریت یک شبکه افزایش یابد، آن شبکه برای جبران افزایش هش ریت، سختی حل هر بلاک را افزایش خواهد داد.

برای مثال، سختی استخراج در بلاکچین اتریوم در طول یک سال گذشته به طور پیوسته در حال افزایش بوده است؛ چون تعداد کل پردازنده‌های گرافیکی که در حال استخراج ETH هستند، افزایش ثابتی داشته است. البته در ژوئن ۲۰۲۱، افت قابل‌توجهی در سختی استخراج اتریوم رخ داد که نتیجه ممنوعیت ناگهانی استخراج ارزهای دیجیتال در چین بود.

ممنوعیت ماینینگ رمزارزها در چین، نمونه بارز آن است که در صورت کاهش ناگهانی هش ریت، میزان سختی کاهش می‌یابد. این اتفاق همچنین نشان داد که کاهش ناگهانی قدرت استخراج، کارکرد شبکه را مختل نمی‌کند. به عبارت دیگر، اگرچه وجود ماینرهای بیشتر، امنیت شبکه را افزایش می‌دهد، اما وجود آنها برای حفظ عملکرد شبکه حیاتی نیست.

بنابراین، در صورت هجوم ماینرهای اتریوم به شبکه‌های دیگر، از آنجایی که شبکه‌های جایگزین نمی‌توانند نرخ تولید بلاک‌ها را افزایش دهند و افراد زیادی هم برای دریافت پاداش رقابت می‌کنند، احتمال حل یک بلاک و دریافت پاداش به‌شدت کاهش می‌یابد. به همین دلیل، اگر جایگزین سودآوری برای اتریوم وجود نداشته باشد، استخراج با پردازنده‌های گرافیکی احتمالاً از بین خواهد رفت.

سناریوی دوم: کوین‌های جدیدی برای استخراج با کارت گرافیکی پیدا می‌شوند.

یکی از درس‌های مهم در صنعت ارزهای دیجیتال، این است که بازار کریپتو غیرقابل پیش‌بینی است. ماینرهای زیادی مشتاقند کسب درآمد از سخت افزاری که دارند را ادامه دهند و در این میان، گمانه‌زنی‌هایی هم وجود دارد مبنی بر اینکه، ارزش این آلت کوین‌های جایگزین ممکن است با افزایش هش ریت آنها، افزایش یابد. در واقع، برخی معتقدند که توجه کافی از سوی جامعه ماینرها به یک کوین خاص، به طور بالقوه می‌تواند منجر به افزایش ارزش آن شود.

البته بسیاری از کارشناسان معتقدند که احتمال وقوع این سناریو بسیار کمتر است. به گفته آنها، ارزش‌گذاری یک کوین بسیار پیچیده‌تر از آن است که تنها به سودآوری استخراج آن بستگی داشته باشد. اگرچه در این میان، برخی از این پروژه‌ها ایده‌های جالبی دارند که آنها را از پروژه‌های دیگر متمایز می‌کند، اما هیچ‌ یک از آنها محبوبیت زیادی ندارند و مزایای عمده‌ای را نسبت به سایر رمزارزهایی که ارزش بازار بیشتری دارند، ارائه نمی‌دهند.

پس آینده استخراج اتریوم چه می‌شود؟

هر دوی این سناریوها بسیار افراطی هستند، به طوری که بر اساس آنها، یا استخراج با پردازنده‌های گرافیکی ادامه پیدا می‌کند و یا به طور کامل به پایان می‌رسد. در این میان، برخی حدس می‌زنند که ترکیبی از این دو سناریو در واقعیت اتفاق خواهد افتاد.

این گروه انتظار دارند که اکثر ماینرها نزدیک به زمان اجرای ادغام یا مدت کوتاهی پس از آن، سخت افزارهای خود را با قیمت مناسبی بفروشند (قبل از اینکه سیل پردازنده‌های گرافیکی مستعمل به بازار سرازیر شود) و در فرآیند استیکینگ سرمایه‌گذاری کنند. در واقع، تمرکز روی استیکینگ با اجرای یک نود اعتبارسنجی در بلاکچین اتریوم، معقول‌ترین گزینه‌ای است که بسیاری از افراد به دنبال آن هستند.

زمانی که گروهی از ماینرهای ETH، پردازنده‌های گرافیکی خود را بفروشند، ماینرهای باقی‌مانده ممکن است کوین‌های جایگزین را امتحان کنند. استخراج این کوین‌ها ممکن است در ابتدا سودآور نباشد، اما با تمرکز این گروه از ماینرها روی یک کوین خاص و افزایش سختی استخراج آن، این احتمال وجود دارد که به سودآوری برسد. البته حتی در این صورت هم، انتظار نمی‌رود که پاداش استخراج این رمزارزهای جایگزین به اندازه اتریوم باشد.

در این میان، لازم به ذکر است که دور شدن اتریوم از استخراج می‌تواند به نفع دیگر مصرف‌کنندگان تمام شود و آنها می‌توانند یک کارت گرافیکی را با قیمت مناسب خریداری کنند. در واقع، در یک سال و نیم گذشته، قیمت پردازنده‌های گرافیکی به لطف ماینر‌ها افزایش قابل‌توجهی داشت و گیمرها، متخصصان و مهندسان، برای خرید این تجهیزات با مشکلاتی مواجه بودند. حال، انتظار می‌رود که با به‌روزرسانی اتریوم و حذف ماینینگ، چنین مشکلاتی نیز حل شود.

چرا استخراج بیت کوین نه؟

شاید تعجب کرده باشید که چرا نام بیت ‌کوین در لیست کوین‌های جایگزین برای استخراج به جای اتریوم نیست. باید بگوییم که بیت ‌کوین را مانند اتریوم نمی‌توان با استفاده از کارت‌های گرافیکی استخراج کرد. بیت کوین با استفاده از ماینرهای ایسیک (ASIC) استخراج می‌شود. ایسیک یک قطعه سخت افزاری تخصصی است که برای استخراج یک ارز دیجیتال خاص طراحی شده است. به طور دقیق‌تر، این ماینرها برای استخراج کارآمد یک ارز دیجیتال خاص توسعه یافته‌اند و می‌توانند هش ریت بیشتری را با برق کمتر تولید کنند.

چند دلیل وجود دارد که چرا ماینرهای ایسیک برای هر کوین مبتنی بر اثبات کار استفاده نمی‌شوند. اول اینکه، برخی از بلاکچین‌ها مانند اتریوم، به گونه‌ای طراحی شده‌اند که «مقاوم در برابر ایسیک» هستند و دوم اینکه، توسعه این ماینرها به زمان و منابع زیادی نیاز دارد و به همین دلیل، تنها برای رمزارزهایی مانند بیت کوین که یک کوین نسبتاً پایدار است، ساخته می‌شوند.

خلاصه مطلب

در این مقاله به بررسی آینده استخراج اتریوم و اینکه آیا امکان ماینینگ بعد از اتریوم ۲ همچنان وجود خواهد داشت یا خیر، پرداختیم.

همان‌طور که گفته شد، انتظار می‌رود که پس از اجرای ادغام و راه‌اندازی کامل اتریوم ۲، به دلیل فعال شدن بمب سختی، ماینینگ بعد از اتریوم ۲ عملاً به پایان برسد. اگرچه برخی از ماینرها می‌توانند به سراغ استخراج کوین‌های جایگزین بروند، اما این نکته را باید در نظر داشته باشند که استخراج این رمزارزها به اندازه اتریوم سودآور نخواهد بود. بنابراین، فروش تجهیزات ماینینگ و تمرکز روی استیکینگ با اجرای یک نود اعتبارسنجی در بلاکچین اتریوم، معقول‌ترین گزینه‌ای است که بسیاری از افراد به دنبال آن هستند.