تعداد متاورس ها چقدر است؟ چند دنیای مجازی وجود دارد؟

این روزها، اینترنت یک فناوری فراگیر است. بر اساس نتایج نظرسنجی‌های صورت‌گرفته، فقط ۷ درصد از آمریکایی‌ها از اینترنت استفاده نمی‌کنند؛ در مقابل، ۹۰ درصد از آنها این فناوری را در طول همه‌گیری اخیر ضروری می‎‎دانند. در بریتانیا نیز، گزارش شده که ۹۴٫۸ درصد از جمعیت به اینترنت متکی هستند. بنابراین، وقتی یک شرکت تصمیم می‌گیرد که نسخه بعدی اینترنت را بسازد، یعنی اینترنت تجسم‌یافته یا متاورس، مطمئناً سؤالات زیادی برای کاربران ایجاد می‌شود. برای مثال، این تجربه جدید اینترنتی به نام متاورس چگونه زندگی ما را تغییر خواهد داد؟ آیا متاورس بر کسب‌وکارها و نحوه کار ما تأثیر خواهد گذاشت؟ تعداد متاورس ها و تعداد دنیای مجازی چقدر است؟ و مهم‌تر از همه، چه کسی در حال ساخت این اینترنت جدید است که قرار است تا سال ۲۰۳۱ بیش از یک میلیارد کاربر را به هم متصل کند؟ در این مقاله قصد داریم به پاسخ این سؤالات بپردازیم و نگاهی عمیق به شرکت‌هایی که پایه و اساس متاورس را می‌سازند، داشته باشیم. با ما همراه باشید.

ساخت متاورس به چه معنا است؟

متاورس به عنوان یک دنیای مجازی سه‌بعدی و یکپارچه تعریف می‌شود که در آن، کاربران می‌توانند از طریق آواتارهای دیجیتالی خود، با دیگر کاربران تعامل داشته باشند.

اصطلاح متاورس برای اولین بار در رمان علمی-تخیلی تصادف برفی (Snow Crash)، نوشته نیل استفنسون (Neal Stephenson) در سال ۱۹۹۲ و به عنوان استعاره‌ای از یک دنیای مجازی برای فرار از دنیای واقعی، مطرح شد. این مفهوم بعدها و در سال ۲۰۲۱، زمانی که شرکت فیسبوک اعلام کرد که سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی برای ساخت متاورس انجام داده است، بیشتر مورد توجه قرار گرفت. بلافاصله پس از آن، فیسبوک نام شرکت خود را به متا (Meta) تغییر داد و به دنبال آن، دیگر غول‌های دنیای فناوری مانند اپیک گیمز (Epic Games)، مایکروسافت، نیانتیک (Niantic) و … نیز تصمیم گرفتند که میلیون‌ها دلار روی این فناوری سرمایه‌گذاری کنند.

اما «ساخت متاورس» دقیقاً به چه معنا است؟ برخلاف اکثر برنامه‌های مبتنی بر واقعیت مجازی، متاورس یک پلتفرم نرم افزاری واحد نیست که آن را بتوان با استفاده از مدل توسعه چابک (Agile development) معمول ساخت؛ بلکه متاورس یک محیط دیجیتال پیچیده است که بر 7 لایه متمایز متکی است:

۱. زیرساخت: فناوری‌های ارتباطی مانند 5G، وای-فای، سرویس‌های ابری و فناوری‌های پیشرفته مانند واحدهای پردازش گرافیکی (GPU).

۲. رابط انسانی: هدست‌های واقعیت مجازی، عینک‌های واقعیت افزوده، هپتیک‌ها (Haptics- هر نوع تعاملی که شامل حس لامسه باشد) و سایر فناوری‌هایی که کاربران برای پیوستن به متاورس از آنها استفاده می‌کنند.

۳. غیرمتمرکزسازی: فناوری‌های بلاکچین، هوش مصنوعی، رایانش مرزی (Edge computing) و سایر ابزارهای دموکراسی‌سازی.

۴. رایانش فضایی (Spatial computing): چارچوب‌های تجسم و مدل‌سازی سه بعدی.

۵. اقتصاد تولیدکنندگان محتوا (Creator economy): مجموعه‌ای از ابزارهای طراحی، دارایی‌های دیجیتال و پلتفرم‌های تجارت الکترونیک.

۶. اکتشافات: ایجاد تعاملات، از جمله تبلیغات، رسانه‌های اجتماعی، رتبه‌بندی‌ها، بررسی‌ها و …

۷. تجربیات: معادل واقعیت مجازی برنامه‌های دیجیتال برای بازی‌ها، رویدادها، کار، خرید و …

و قسمت جالب ماجرا اینجا است که در حال حاضر، بیش از ۱۶۰ شرکت در این هفت بخش فعالیت می‌کنند و آنها با همکاری یکدیگر در حال ساخت متاورس هستند. حالا ببینیم تعداد متاورس ها چندتا است.

تعداد متاورس های در حال ساخت چقدر است؟

هنگامی که فیسبوک نام خود را به متا تغییر داد، صنعت مشتاق بود که سرمایه‌گذاری‌های خود را دوباره تنظیم کند و از هر کسی که قصد ساختن آینده را دارد، حمایت نماید. اما سؤال اینجا است که چه کسی متاورس را می‌سازد؟ مالکیت آنچه که اساساً مفهومی غیرمتمرکز و دموکراتیک است، چگونه مشخص می‌شود؟

همان‌طور که متا در بیانیه‌های خود به صراحت بیان می‌کند، هیچ شرکتی به تنهایی مالک متاورس نخواهد بود، بلکه چندین سازمان، توسعه‌دهندگان مستقل و تولیدکنندگان عام _به همراه آخرین قطعه پازل که در نهایت در مورد آن صحبت خواهیم کرد_ متاورس را خواهند ساخت. یعنی تعداد متاورس ها زیاد خواهد بود.

در حال حاضر، چندین شرکت بزرگ شروع به سرمایه‌گذاری در این مسیر کرده‌اند که در ادامه، مهم‌ترین آنها را مرور می‌کنیم.

اپیک گیمز

اپیک گیمز، شرکت سازنده بازی محبوب فورتنایت (Fortnite)، همیشه آماده ساخت متاورس بوده است. این شرکت این تصمیم خود را در سال ۲۰۲۱ به طور رسمی اعلام و یک دور تأمین بودجه یک میلیارد دلاری را برای ایجاد فرصت‌های رشد برای متاورس برگزار کرد.

متا (فیسبوک سابق)

متا بیشتر هفت عنصر زیرساختی را دارد که در بخش ساخت متاورس به آنها اشاره کردیم. به لطف طیف وسیعی از هدست‌های واقعیت مجازی اکولوس (Oculus)، تبلیغات در رسانه‌های اجتماعی و اقتصاد پررونق تولیدکنندگان محتوا، این شرکت می‌تواند یک نمونه اولیه را در عرض ۲ تا ۵ سال راه‌اندازی کند.

نیانتیک

بازی پوکمون گو (Pokémon Go) شرکت نیانتیک، یکی از اولین تجربه‌های فراگیر بود که خطوط بین دنیاهای واقعی و مجازی را محو کرد. این شرکت در سال ۲۰۲۱، یک سرمایه ۳۰۰ میلیون دلاری را برای ساخت متاورس اختصاصی خود جمع‌آوری کرد.

انویدیا (Nvidia)

در حالی که انویدیا تصمیم ندارد متاورس مخصوص به خود را بسازد، این شرکت یک فعال کلیدی در این بخش خواهد بود. این شرکت در سال ۲۰۲۱، پلتفرم اومنی‌ورس اینترپرایز (Omniverse Enterprise) را معرفی کرد که با استفاده از آن، سازندگان می‌توانند در بخش مدل‌سازی، طراحی و شبیه‌سازی سه بعدی با یکدیگر همکاری کنند. این پلتفرم، گرافیک سه بعدی را با هوش مصنوعی و ابرمحاسبات (supercomputing) ترکیب کرده و به این ترتیب، پایه‌های متاورس را می‌سازد.

مایکروسافت

در همین حال، شرکت مایکروسافت به دنبال ساخت یک متاورس متمرکز بر کار است و قصد دارد محصولات بسیار محبوب خود را در یک محیط دیجیتالی به نام مش (Mesh) به هم متصل کند. در پلتفرم مش، کاربران می‌توانند از مایکروسافت تیمز (Microsoft Teams)، ویندوز و سایر سرویس‌ها در دنیای واقعیت مجازی استفاده کنند.

دیسنترالند (Decentraland)

دیسنترالند از جمله پروژه‌های اولیه‌ای بود که به صراحت از متاورس به عنوان محصول اصلی خود یاد کرد. از زمان آغاز به کار خود در سال ۲۰۱۷، دیسنترالند به طور پیوسته شتاب بیشتری گرفته است. برای مثال، یک قطعه از زمین‌های دنیای مجازی دیسنترالند به قیمت ۲٫۴ میلیون دلار فروخته شد.

اپل

اپل می‌تواند یک شرکت شگفتی‌ساز در مسابقه به سوی متاورس باشد. این شرکت در حال حاضر روی ابزارهای پیشرفته واقعیت مجازی کار می‌کند که می‌تواند تجربه متاورس را متحول نماید. در همین راستا، شرکت خدمات مالی مورگان استنلی (Morgan Stanley) تا آنجا پیش رفته که گفته پذیرش انبوه متاورس به اپل بستگی دارد، دقیقاً مانند بازار گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها.

آیا می‌توان ساخت متاورس را به کشورهای خاصی نسبت داد؟

این سؤال مهمی است؛ زیرا کارشناسان متعددی این نظریه را مطرح کرده‌اند که متاورس می‌تواند به عنوان یک منطقه مستقل، تقریباً مانند یک دولت-ملت، با اقتصاد و جمعیت خاص خود عمل کند.

در حالی که اکثر شرکت‌های مورد بحث، در ایالات متحده، اتحادیه اروپا و بریتانیا مستقر هستند، چین نیز در این زمینه کارهایی را انجام می‌دهد. این کشور به طور پیوسته در حوزه ساخت هوش مصنوعی پیشرفته به برتری‌هایی دست پیدا کرده و بیشتر تولیدات مربوط به واقعیت مجازی، اکنون در چین انجام می‌شود. حال، باید دید که آیا غول‌های فناوری چینی مانند تنسنت (Tencent) به برنامه‌های خود برای ساخت متاورس عمل خواهند کرد یا خیر.

خلاصه مطلب

در این مقاله به بررسی تعداد متاورس ها، تعداد دنیای مجازی و تعداد شرکت‌هایی که در حال ساخت متاورس هستند، پرداختیم.

در نهایت، باید بگوییم که بخش مرکزی و آخرین قطعه پازل متاورس، شما هستید. در واقع، به گفته کارشناسان، راز ایجاد یک متاورس موفق، پذیرش آن از سوی کاربران و در نهایت، پذیرش محتوای تولیدشده توسط کاربران از سوی شما است. موفقیت‌آمیز بودن فعالیت‌های فیسبوک، ارتباط نزدیکی با رشد تعداد کاربران متاورس دارد و همین امر در مورد مایکروسافت، دیسنترالند و شرکت‌های دیگر نیز صادق است. البته این عامل، احتمالاً می‌تواند بزرگ‌ترین مانع پیش روی متاورس نیز باشد. در نظر داشته باشید که حدود سه دهه از تولد اینترنت می‌گذرد و ما هنوز به نفوذ ۱۰۰ درصدی برای وب ۲.۰ نرسیده‌ایم. بنابراین، همزمان با ساخت متاورس، ذی‌نفعان باید تمرکزشان را روی به حداقل رساندن موانع پذیرش و رفع تردید کاربران بگذارند تا این تلاش‌ها موفقیت‌آمیز باشند.