فهرست مطالب
این روزها مفهومی جدید به نام «ارز دیجیتال دوستدار محیط زیست» در بین محافل رمزارزی رایج شده است. پس از آنکه بیت کوین دنیای اقتصاد و تکنولوژی را متحول کرد، حالا فعالان محیط زیست به مخالفان اصلی این ارز دیجیتال تبدیل شده‌اند. به همین دلیل توسعه‌دهندگان کریپتوکارنسی تلاش می‌کنند پروژه‌هایی با بازدهی بیشتر و مصرف انرژی کمتر طراحی کنند. در این مقاله به بررسی ماهیت ارز دیجیتال دوستدار محیط زیست و چالش‌های مصرف انرژی در این صنعت و راهکاری فنی کاهش مصرف برق خواهیم پرداخت.
دغدغه‌های زیست محیطی و دنیای رمزارزها
این روزها مجامع و افراد زیادی دغدغه‌های مهمی در مورد محیط زیست دارند. این دغدغه‌ها وارد دنیای ارزهای دیجیتال نیز شده است. به همین دلیل در سال‌های گذشته پدیده‌ای به نام ارز دیجیتال دوستدار محیط زیست یا ارز دیجیتال سبز توسعه یافته است.
فناوری بلاکچین یکی از تکنولوژی‌های جدید و پرطرفدار محسوب می‌شود که البته چالش‌هایی برای محیط زیست به وجود آورده است. عمده این چالش‌ها به الگوریتم اجماع اثبات کار (Proof of Work) مربوط می‌شود.
بیت کوین و اتریوم مهم‌ترین رمزارزهای کریپتوکارنسی هستند و بخش قابل توجهی از مصرف انرژی و تولید کربن در جهان را به خود اختصاص داده‌اند. این دو ارز دیجیتال از مکانیزم اثبات کار یا PoW استفاده می‌کنند. البته اتریوم در یک ماه گذشته فرآیند مهاجرت به الگوی اثبات سهام (PoS) را کامل کرده است اما بیت کوین هنوز هم از PoW استفاده می‌کند.
پردازش تراکنش‌ها و ایجاد بلاک‌های جدید در شبکه‌های بیت کوین و اتریوم به کمک ماینرها انجام می‌شود. ماینرها با یکدیگر رقابت می‌کنند تا بتوانند تابع هش را حل و پاداش ایجاد بلاک جدید را دریافت کنند. این فرآیند به عنوان استخراج ارز دیجیتال شناخته می‌شود. ماینرها برای انجام محاسبات از انرژی برق استفاده می‌کنند. در واقع ایجاد بلاک‌های جدید در شبکه‌های اثبات کار با مصرف مقدار قابل توجهی انرژی برق انجام می‌شود.
طبق برآورد محققان، مصرف سالانه برق بلاکچین بیت کوین بیشتر از مصرف برق کشورهایی مثل اوکراین و آرژانتین است. بیت کوین روزبه‌روز محبوب‌تر می‌شود و افراد بیشتری برای خرید و راه‌اندازی دستگاه‌های ماینر استخراج اقدام می‌کنند. در نتیجه هر روز شاهد افزایش مصرف برق این شبکه و تولید زباله‌های الکترونیکی بیشتری هستیم. جالب است بدانید که شرکت تسلا استفاده از بیت کوین را به دلیل تأثیرات مخرب بر محیط زیست، متوقف کرد.
راهکار مقابله با تأثیرات مخرب ارزهای دیجیتال
ارزهای دیجیتال نوظهور از مکانیزم‌های جدیدی برای اجماع شبکه استفاده می‌کنند که کارآمدی بیشتر و مصرف انرژی کمتری دارد. الگوریتم اثبات سهام (PoS) اصلی‌ترین مکانیزم برای کاهش مصرف انرژی در شبکه‌های بلاکچین است که تقریباً ۹۹.۹۵ درصد صرفه‌جویی در مصرف برق به ارمغان می‌آورد. در این الگوریتم به جای انرژی برق، مقدار توکن‌های استیک‌شده ملاک رقابت ماینرها خواهد بود.
به مرور، رقابت در حوزه صرفه‌جویی انرژی و توسعه ارز دیجیتال حافظ محیط زیست شدت گرفته است. شبکه‌های مختلف تلاش می‌کنند بیشترین بازدهی را همزمان با کمترین تولید گاز کربن رقم بزنند. حالا رقابت اصلی در دنیای بلاکچین بر سر طراحی ارز دیجیتال دوستدار محیط زیست است.
آشنایی با ۵ ارز دیجیتال دوستدار محیط زیست
به سختی می‌توان رده‌بندی مشخصی از بهترین ارز های دیجیتال دوستدار محیط زیست اعلام کرد. محاسبه دقیق میزان برق مصرفی هر شبکه کار سخت و پیچیده‌ای است. یک تراکنش بیت کوین ۱۹۹.۷۱۶.۰۰۰ وات در ساعت انرژی مصرف می‌کند. این میزان تقریباً معادل مصرف برق یک خانواده آمریکایی در ۶۸ روز است. با این حال در ادامه ۵ ارز دیجیتال سبز را که مورد تأیید اکثر کارشناسان هستند، به شما معرفی خواهیم.
هدرا هش گراف (HBAR)
هدرا هش گراف (Hedera Hashgraph) یک بلاکچین غیرمتمرکز متن‌باز است که از الگوریتم اثبات سهام استفاده می‌کند. این ارز دیجیتال حافظ محیط زیست در هر تراکنش 0.17 وات ساعت برق مصرف می‌کند و می‌تواند ۱۰ هزار تراکنش را در ثانیه (TPS) پردازش کند.
شبکه HBAR از الگوی اجماع Hashgraph بهره می‌گیرد. تمرکز این الگو بر ارتباط میان نودها است. هدرا برخلاف سایر شبکه‌ها، بلاک‌های اضافی را که به طور همزمان ایجاد می‌شوند دور نمی‌اندازد. همین عامل باعث بازدهی بهتر این بلاکچین شده است.
کاردانو (ADA)
کاردانو (Cardano) یکی از مهم‌ترین رمزارزهای دوستدار محیط زیست است و در بین ۱۰ ارز دیجیتال برتر از نظر ارزش بازار قرار دارد. این بلاکچین از مکانیزم PoS استفاده می‌کند و جایگزینی برای اتریوم محسوب می‌شود. شبکه کاردانو ۵۰۰ وات ساعت در هر تراکنش برق مصرف می‌کند. چارلز هاسکینسون (Charles Hoskinson) خالق کاردانو است. او یکی از بنیانگذاران اتریوم هم بوده است.
تزوس (XTZ)
تزوس (Tezos) بلاکچینی برای میزبانی از قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز است که برای هر تراکنش ۴۱.۴۵ وات ساعت برق مصرف می‌کند. این شبکه از الگوریتم Liquid Proof of Stake یا LPoS برای اجماع استفاده می‌کند. این الگوریتم دارای قدرت تفویض اختیار به نودها است و همچنین امنیت و کارایی بیشتری دارد.
نانو (XNO)
نانو یکی دیگر از گزینه‌های برترین ارز دیجیتال دوستدار طبیعت است. شبکه نانو در هر تراکنش 0.11 وات ساعت انرژی مصرف می‌کند. این شبکه قبلا با نام RaiBlocks شناخته می‌شد؛ پلتفرمی که در ازای حل پازل‌های کپچا (CAPTCHA) به کاربران ارز دیجیتال پاداش می‌داد. شبکه نانو از الگوی اثبات سهام نمایندگی (DPoS) استفاده می‌کند. استفاده از این الگو باعث سرعت بیشتر شبکه نانو در پردازش تراکنش‌ها و البته کاهش مصرف برق شده است.
الگوراند (ALGO)
بلاکچین الگوراند (Algorand) پلتفرمی هوشمند برای میزبانی برنامه‌های غیرمتمرکز است. این شبکه در سال ۲۰۱۷ به دست سیلویو میکالی (Silvio Micali) توسعه یافت. میکالی پیش‌تر جایزه تورینگ (Turing award) را دریافت کرده بود. این ارز دیجیتال سبز در هر تراکنش 0.2 وات ساعت برق مصرف می‌کند.
این شبکه نیز از یک نسخه سفارشی اثبات سهام با نام Pure Proof of Stake استفاده می‌کند. الگوی PPoS یا اثبات خالص سهام به هر نود اجازه می‌دهد که تراکنش‌ها را تأیید کند و میزان سرعت و تمرکززدایی را افزایش دهد.
آیا ارزهای دیجیتال آینده پایداری دارند؟
ارزهای دیجیتال پدیده‌ای نوظهور در دنیای تکنولوژی و اقتصاد هستند. هر روز شاهد گسترش اکوسیستم رمزارزها هستیم اما نمی‌توان نسبت به تأثیرات مخرب ارزهای دیجیتال بر محیط زیست هم بی‌توجه بود. تمام صنایع تلاش می‌کنند به سمت استفاده از انرژی‌های تجدید‌پذیر حرکت کنند و هر روز مصرف انرژی خود را کاهش دهند. مهاجرت اتریوم از الگوی PoW به PoS نیز نشانه‌ای از شیوع همین تفکر در دنیای ارزهای دیجیتال است. بنابراین می‌توان به آینده این صنعت نیز امیدوار بود.
بیش از ۲۵۰ شرکت و توسعه‌دهنده، توافق‌نامه Crypto Climate Accord را امضا کرده‌اند. طبق این توافق، فعالان حوزه کریپتو تلاش می‌کنند که تولید گاز کربن در صنعت رمزارزها را کاهش دهند. توافق Crypto Climate Accord از توافق‌نامه آب و هوای پاریس الهام گرفته شده است.
در بین ارزهای دیجیتال پروژه‌هایی توسعه یافته‌اند که صرفاً شعارهای زیست‌محیطی دارند. برای مثال ارز دیجیتال چیا (Chia) با استفاده از شعارهای سبز خودش را مطرح کرد. تیم توسعه این رمزارز اعلام کرد که از الگوریتم Proof of Space استفاده می‌کند تا شبکه به جای قدرت پردازشی به فضای ذخیره‌سازی دستگاه‌ها متکی شود. این راهکار نه تنها باعث کاهش مصرف انرژی نشد، بلکه سرعت تولید دیسک‌های حافظه را نیز افزایش داد و میزان مصرف انرژی و تولید قطعات سخت‌افزاری هم به مراتب بیشتر شد.
خلاصه مطلب
ارز دیجیتال دوستدار محیط زیست پدیده‌ای جدید است که تلاش می‌کند دغدغه‌های حامیان طبیعت و فعالان محیط زیست را برطرف کند. رمزارزهایی که از الگوریتم اثبات سهام و شاخه‌های مختلف آن استفاده می‌کنند، معمولاً با نام ارز دیجیتال دوستدار طبیعت شناخته می‌شوند. مصرف برق این الگو ۹۹.۹۵ درصد کمتر از الگوی اثبات کار است. کاردانو، تزوس، الگوراند و … مشهورترین رمزارزهای دوستدار محیط زیست هستند. شاید این موضوع در آینده آن قدر مهم شود که بیت کوین نیز مجبور به ایجاد تغییراتی در ساختار فنی خود شود.
دیدگاه خود را ثبت کنید