تفاوت توکن های کاربردی تقلبی و اصلی چیست؟

در دنیای ارزهای دیجیتال، پروژه‌های بسیاری ادعا می‌کنند که توکن‌هایشان بیشترین کاربرد و بهترین قابلیت‌های ممکن را دارند، اما آیا این موضوع واقعاً درست است؟ با توجه به پروژه‌های مختلف موجود در بازار، توکن‌های کاربردی آنها را می‌توان به دو گروه «توکن کاربردی اصلی یا واقعی» و «توکن کاربردی تقلبی یا جعلی» تقسیم کرد. اما تفاوت توکن کاربردی تقلبی و اصلی چیست؟ در مقاله امروز، ما سعی کرده‌ایم این موضوع را کمی دقیق‎تر بررسی کنیم و به معرفی پروژه‌هایی بپردازیم که در واقع، مزایای غیرواقعی را در قالب کلمات زیبا به سرمایه‌گذاران ارائه می‌دهند. با ما همراه باشید.

خرید ارز دیجیتال با ۱۰ هزار تومان!

تو صرافی ارز پلاس میتونی فقط با ۱۰ هزار تومان و با کارمزد صفر، همه ارزهای دیجیتال رو معامله کنی!

همین الان شروع کن

تبلیغات

کاربرد ارزهای دیجیتال (Crypto Utility) چیست؟

به طور خلاصه، کاربرد ارزهای دیجیتال به تمام مزایای انحصاری اشاره دارد که یک توکن قابل تعویض یا غیرقابل تعویض در هر زمینه‌ای به هولدرهای خود ارائه می‌دهد. برای مثال، کاربرد یک ارز دیجیتال می‌تواند تنها تسویه تراکنش در یک شبکه باشد. برخی از رمزارزهای دیگر، ضمن ارائه این ویژگی، امکان انجام استیکینگ و کسب پاداش از این طریق را نیز برای هولدرهای خود فراهم می‌کنند. در هر صورت، کاربرد ارزهای دیجیتال نوعی ویژگی است که به یک دارایی خاص وابسته است و هیچ توکن دیگری نمی‌تواند آن را ارائه دهد.

چرا کاربرد ارزهای دیجیتال مهم است؟

دلایل متعددی وجود دارد که چرا کاربرد ارزهای دیجیتال فوق‌العاده تأثیرگذار و مهم است. اول، کاربرد یک ارز دیجیتال یکی از اولین جنبه‌هایی است که سرمایه‌گذاران هنگام تجزیه و تحلیل یک پروژه رمزارزی به آن توجه می‌کنند. به طور کلی، یک توکن رمزارزی بدون کاربردِ مفید در مقایسه با یک توکن با کاربردهای مشخص، مطلوبیت کمتری دارد. در حقیقت، سرمایه‌گذاران معتقدند یک کاربرد و مورد استفاده می‌تواند یک نقطه اتکای محکم برای ارزش‌گذاری یک توکن خاص باشد و ارزش آن را توجیه کند.

از سوی دیگر، کاربرد یک ارز دیجیتال به دلیل شبکه بومی آن نیز بسیار مهم است. توکن‌های رمزارزیِ دارای کاربرد، اغلب نقش‌های اساسی در اکوسیستم بومی خود دارند که نمی‌توان آنها را با هیچ چیز دیگری جایگزین کرد یا به روشی قابل‌اعتماد انجام داد. به عنوان مثال، در سیستم‌های اثبات سهام (PoS)، توکن‌ها برای پاداش‌دهی و خشنودسازی اعتبارسنج‌‌ها و در عین حال، برای تضمین امنیت شبکه مورد نیاز هستند.

با در نظر گرفتن تمام این موارد، بیایید نگاهی به تفاوت توکن کاربردی تقلبی و اصلی بیندازیم.

توکن کاربردی واقعی یا اصلی چیست؟

به طور خلاصه، کاربرد واقعی یک توکن رمزارزی معمولاً آن را به نوعی مزیت نهایی واقعی مرتبط می‌کند. به عنوان مثال، یک ارائه‌دهنده داده تلفن همراه که فقط توکن‌های X را برای خدمات خود می‌پذیرد، با ارائه یک سرویس واقعی قابل‌استفاده در ازای دارایی رمزارزی، یک کاربرد واقعی را برای توکن X خود ایجاد می‌کند.

کاربرد واقعی یک ارز دیجیتال معمولاً یک مورد استفاده است که به دلیل پیوندهای آن با دنیای واقعی، منجر به ارزش‌گذاری واقعی‌تری برای توکن مربوطه می‌شود (به‌ جای قیمت‌گذاری بر اساس حدس و گمان یا تبلیغات مبالغه‌آمیز در مورد توکن‌های دارای کاربرد تقلبی یا جعلی).

توکن کاربردی تقلبی یا جعلی چیست؟

در نگاه اول، تفاوت توکن کاربردی تقلبی و اصلی چندان مشخص نیست. این بدان دلیل است که بیشتر توکن های دارای کاربرد تقلبی، در واقع موارد استفاده بسیاری را لیست می‌کنند. اما مسئله این است که این موارد استفاده به هیچ وجه ارتباطی با دنیای واقعی ندارند. این موضوع معمولاً مشکل‌ساز است؛ زیرا تنها چیزی که باقی می‌ماند، چند مورد استفاده است که فقط می‌تواند یک ارزش‌گذاری بر اساس حدس و گمان را به همراه داشته باشند.

برای مثال، پروژه‌ای را در نظر بگیرید که توکن‌های رمزارزی Y را برای دویدن با کفش‌های NFT (توکن غیرقابل تعویض) ارائه می‌دهد. کاربرد توکن Y، ارتقای کفش‌های NFT است که به نوبه خود، می‌تواند توکن‌های Y بیشتری را به همراه داشته باشد و این توکن‌ها می‌توانند دوباره برای ارتقای کفش‌ها استفاده شوند و این چرخه به همین ترتیب می‌تواند ادامه داشته باشد. حالا، اینکه آیا این توکن عالی است یا نه، یک تصمیم شخصی است، اما تفاوت مشخصی بین این نوع کاربرد و نوع دیگری که در بخش قبلی ذکر شد، وجود دارد.

خلاصه مطلب

در این مقاله به معرفی توکن کاربردی تقلبی و همچنین، تفاوت توکن کاربردی تقلبی و اصلی پرداختیم. بارها دیده‌ایم که توکن‌هایی با کاربرد جعلی، ارزش بسیار بیشتری از توکن‌هایی با موارد استفاده واقعی دارند. با این حال، ما همچنین شاهد فروپاشی توکن‌های کاربردی تقلبی بیشتری در مقایسه با توکن‌های با کاربرد واقعی بوده‌ایم. نکته اصلی این است که بدانید هدف سرمایه‌گذاری شما در کدام گروه قرار می‌گیرد، ریسک‌ها و ویژگی‌های مربوط را ارزیابی کرده و انتظارات خود را بر اساس آن تنظیم کنید.